ریز رخساره ها، محیط رسوبی، دیاژنز و کیفیت مخزنی سازند آسماری در میدان نفتی منصورآباد، شمال شرق بهبهان

سازند آسماری مهمترین سنگ مخزن نفتی مخازن زاگرس، بویژه در فرو افتادگی دزفول می باشد. این سازند در چاه های شماره ? و ? میدان نفتی منصورآباد شامل سنگ آهک، سنگ آهک دولومیتی، سنگ آهک حاوی تبخیری ها، دولواستون، دولواستون حاوی تبخیری ها و تبخیری ها (مثل انیدریت) می باشد. تحلیل های رخساره ای در چاه های مذکور، نشان می دهد که پلاتفرم آسماری در این میدان از ?? میکروفاسیس رسوبی تشکیل شده است. این رخساره ها مربوط به بخش های لاگونی (رخساره هایmf6, mf7, mf8, mf9, mf10 )، سد (رخساره هایmf5 mf4,)، ودریای باز (رخساره های mf1, mf2, mf3) یک رمپ کربناته می باشند که در هر دو چاه، توالی کم عمق شونده به سمت بالا را نشان می دهند. بررسی های پتروگرافی وژئو شیمیایی نشان دهنده ی تاثیر عوامل کنترل کننده ی رسوبی و هم دیاژنزی بر کیفیت مخزنی این سازند در میدان نفتی منصور آباد است. مهم ترین عوامل دیاژنتیک موثر در سازند آسماری در منطقه مورد مطالعه، شامل دولومیتی شدن، سیمانی شدن، انحلال و تراکم می باشند. اگرچه گسترش رخساره های دانه غالب و با زون های متخلخل همراهی دارد، ولی دولومیتی شدن (دولومیت متوسط بلور) اصلی ترین عامل ایجاد زون های مخزنی بوده است. انحلال در بسیاری موارد باعث ایجاد فضاهای خالی جدید و بالا رفتن میزان تخلخل کل شده است. هم چنین با مرتبط کردن حفرات غیر مرتبط و تبدیل آنها به حفرات مرتبط، باعث افزایش میزان تراوایی و بهبود کیفیت مخزنی شده است. مطالعات نشان می دهد که پراکندگی فضایی رخساره های گل غالب، تراکم فیزیکی، تراکم شیمیایی، سیمانی شدن و دولومیتی شدن بیش از حد، موجب کاهش کیفیت مخزنی شده است. به طور کلی، تاثیر عوامل رسوبی و دیاژنزی بر رخساره های مختلف، متفاوت بوده است و باعث کاهش یا افزایش کیفیت مخزنی در نقاط مختلف این دو چاه شده است داده های پتروفیزیکی حاکی از آن است که رخساره حاوی روزنداران کف زی (mf3) با پوسته هیالین به همرا دولومیت جانشینی، هم از نظر تخلخل و هم از نظر تراوایی کیفیت مطلوبی داشته و شرایط بهترین زون از نظر کیفیت مخزنی را در هر دو چاه را دارا می باشد.